આંખ સામે કરગરે ચ્હેરો ફરીયાદનો સાગર ધરે ચ્હેરો ફરી.
પાંપણે મોતી લટકતાં જે કદીઅશ્રુ તોરણ છાવરે ચ્હેરો ફરી
.
ભૂલવાની વાત કયાં ભૂલાય છે?યાદનાં ઝરણાં ઝરે ચ્હેરો ફરી.
ઈશ્વરે તો મોકલાવી માતનેતીર્થ જેવો સાંભરે ચ્હેરો ફરી.
ના મળે એનો કદી પર્યાય કૈંમાવડીનો તરવરે ચ્હેરો ફરી.
લ્યો બનાવી શી મુલાયમ રાહનેફૂલ માર્ગે પાથરે ચ્હેરો ફરી.
પ્યાસ ‘ચાતક’ તૃપ્ત આજે થાય છેજેમ કુંપળ પાંગરે ,ચ્હેરો ફરી.
વિનોદ માણેક,ચાતક
Filed under: ગુજરાતી ગઝલ |
ખુબ સરસ રચના છે.