સ્પર્શ આપે વેદના,સંવેદના ને શુન્યતા
ટેરવાનાં કોણ જાણે કેટલા આયામ છે
. કાનને એ વાત રાધાએ કહી શું કાનમાં?
કાનનાં તો કેટલાયે સાવ નોખા કામ છે.
છે જણસ એતો મહામૂલી ,રતન છે આંખનું
બોલે,જુએ,સાંભળે એ તો નજરનાં જામ છે.
આમતો રસના ભરી છે કૈંક નોખા સ્વાદથી
એમ લૂલી ને લડાવો ,લાડનું શું નામ છે?
નાકની આ વાત ,કૈં કાચું કપાઈ જાય ના
એમ આબરૂ સાચવીને રાખજે તો હામ છે.
વિનોદ માણેક,’ચાતક’
Filed under: ગુજરાતી ગઝલ |
Leave a comment