એક વાર એક માણસ મકાન શોધતો હતો ત્યારે તેને અલ્લાદીનનો ચિરાગ મળ્યો.
અને તેણે ચિરાગમાથી જીન બહાર આવ્યો. અને એ માણસ કીધું હે અલ્લાદીનના ચિરાગ મને એક મકાન શોધી આપ. ત્યારે અલ્લાદીનનો ચિરાગ બોલ્યો ભાઇ હું મકાન શોધી શકતો હોત તો આ ચિરાગ મા ના રહું.
પત્ની: અરે, સાંભળો છો? તમારો મિત્ર એક ગાંડી યુવતી સાથે લગ્ન કરી રહ્યો છે. તમે એને રોકતા કેમ નથી? પતિ: હું શા માટે રોકું? એ મને રોકવા આવ્યો હતો?
પોલીસ (રાકેશને) : ‘અમને એવા વાવડ મળ્યા છે કે તમે તમારા ઘરમાં વિસ્ફોટક સામગ્રી રાખી છે.’રાકેશ : ‘સાહેબ, આપની બાતમી એકદમ બરાબર છે, પરંતુ હમણાં તે પિયર ગઈ છે !
સંતા અને બંતા ઘણા રંગીન મૂડમાં વાતો કરતા કરતા હોટલથી બહાર નીકળ્યા. અચાનક સામે બે સ્ત્રીઓને આવતી જોઈ તેઓ થંભી ગયા.
સંતાએ સંતાવાની કોશિશ કરીને ગભરાતાં-ગભરાતાં કહ્યુ – હે ભગવાન મારી પત્ની અને પ્રેમિકા એક સાથે આવી રહી છે.
બંતા બોલ્યો – મજાક ન કર, એ તો મારી પત્ની અને મારી પ્રેમિકા છે.
પત્ની સાથે ઝઘડો થતા પતિએ પત્નીને ગુસ્સામાં કહી દીધું કે ‘બસ હવે તો હું 10મા માળેથી આપઘાત કરવા જાઉં છું.’
બિચારી પત્ની તો અવાક્ જ થઈ ગઈ. પછી તેને યાદ આવ્યું કે તેમનું મકાન તો ફક્ત બે માળનું જ હતું. તો પતિએ રોફભેર કહ્યું, ‘તો શું છે ? હું પાંચ વાર ઠેકડો મારીશ.’
પત્ની : ‘લગ્ન પહેલાં તમે એવું બોલતા હતા ને કે તારા માટે ચાંદ લઈ આવું, તારા તોડી લાવું !’
પતિ : ‘એ તો હું હજી કહું છું !’
પત્ની : ‘તો, આજે જરા શાક લઈ આવો ને ?’
પતિ : ‘એવું મેં ક્યાં કહ્યું હતું ?’
છોટુની પત્ની છોટુને કહી રહી હતી કે, ‘આ શું બોલ બોલ કરો છો તમે ? ‘મારું ઘર’, ‘મારી કાર’, ‘મારા બાળકો’ એમ કહેવા કરતાં તમે ‘આપણું’ શબ્દ વાપરતા હોવ તો ! ભાષા તો જરા સુધારો. ચાલો ઠીક છે, હવે એ તો કહો કે આ કબાટમાં ક્યારના તમે શું શોધો છો ?’
છોટુ : ‘આપણું પાટલૂન શોધું છું.’
ધોરાજીના બે રહેવાસી રાજકોટમાં ભેગા થઈ ગયા.
‘કાં, કેમ છે ધંધાપાણી ?’
‘ઠીકઠીક છે, ભલા.’
‘તો મને એક દસ રૂપિયા રૂપિયા ઉછીના દેશો ?’
‘હું કેવી રીતે દઉં ? હું તો તમને ઓળખતોય નથી !’
‘ઈ જ મોંકાણ છે ને ! અહીં રાજકોટમાં કોઈ ધીરે નહિ કારણકે મને કોઈ ઓળખતું નથી. અને ધોરાજીમાં કોઈ ધીરે નહિ, કેમ કે ત્યાં સહુ મને ઓળખે.’
લાલી : પપ્પા-, મારુ હોમવર્ક કરી આપો.
પપ્પા- : ના, અત્યાહરે માથું ખંજવાળવાનો પણ ટાઈમ નથી.
લાલી : લાવો, હું તમારું માથુ ખંજવાળું તમે મારું હોમવર્ક કરી આપો.
હવાલદાર : ‘સાહેબ, પેલી અપહરણ થયેલી છોકરીને હું છોડાવી લાવ્યો છું.’
ઈન્સ્પેક્ટર : ‘એણે અપહરણકર્તા સાથે લગ્ન કરી લીધાં છે અને એના પતિએ હાલ તારા ઉપર અપહરણનો આરોપ મૂક્યો છે !’
જ્યોતિષે ટ્રક ડ્રાઈવરને કહ્યુ – એક સુંદર સ્ત્રી તમારા માર્ગમાં આવશે, સાવધાન રહેજો.
ટ્રક ડ્રાઈવર બોલ્યો – મારે સાવધાન રહેવાની શુ જરૂરર સાવધાન તો એને રહેવાનુ છે.
એક સ્ટેશને આવેલી ગાડીમાંથી મુસાફરે બૂમ મારી : ‘એ લારીવાળા, રૂપિયાનાં ગરમાગરમ ભજીયાં આલજે, ને મરચાંનો સંભાર ને આંબલીની ચટણી મહીં સારી પેઠે નાખજે – અને અલ્યા, બધું આજના છાપામાં વીંટીને લાવજે !!
શિક્ષકે પૂછ્યું : ‘બેરિયમનું કેમિકલ સિમ્બોલ ?’
ટ્વિન્કલ : ‘Ba’
શિક્ષક : ‘સોડિયમનું ?’
ટ્વિન્કલ : ‘Na’
શિક્ષક : ‘બેરિયમનો એક અણુ ને સોડિયમના બે અણુને મિશ્ર કરીએ તો શું બને ?’
ટ્વિન્કલ : ‘Banana સર !’
એકવાર બંતા છાશને ફૂંકી ફૂંકીન પી રહ્યો હતો, એટલામાં સંતાએ આવીને કહ્યુ – અરે, તુ છાશને કેમ ફૂંકીને પીવે છે.
બંતા બોલ્યો – અરે, તે સાંભળ્યુ નથી કે દૂધના દાઝેલા છાશ પણ ફૂંકી ફૂંકીને પીવે છે ?
સંતા બોલ્યો – પણ હવે તો જમાનો બદલાઈ ગયો છે. હવે લોકો છાશમાં બરફ નાખીને પીવે છે.
ભાડુઆત (મકાનમાલિકને): ‘કાલે આખી રાત વરસાદ પડ્યો. છતમાંથી ખાસ્સું પાણી ટપકતું હતું. હું તો આખો નાહી ગયો ! હવે આ માટે આપ શું કરશો ?’
મકાનમાલિક : ‘આજે પણ વરસાદ છે. હું તમારા માટે સાબુ અને ટુવાલ લઈને આવું છું.’
મહિલા(બહેનપણીને) – તે તારા માટે લાંબો પતિ કેમ પસંદ કર્યો ?
બહેનપણી – કારણકે જ્યારે હું વાત કરું તો માથું ઉચકીને કરું અને એ વાત કરે તો માથુ નમાવીને.
ઑફિસર : ‘તારા હાથમાં આ શેનો કાગળ છે ?’
પટાવાળો : ‘સાહેબ, એ મારું ટી.એ. બિલ છે.’
ઑફિસર : ‘પણ તું ટૂર પર તો ગયો નથી.’
પટાવાળો : ‘આપે તો, સાહેબ ! ગઈ કાલે આપના ગુમ થઈ ગયેલા કૂતરાને શોધવા મને જંગલમાં મોકલ્યો હતો, એટલામાં ભૂલી ગયા ?’
એક સરદાર ને રસ્તા પર સાઇકલ નુ પેન્ડલ મળ્યું તેને ઉપાડી ને તે પોતાના ઘરે લઇ આવ્યા અને પત્ની ને કહ્યું આને સંભાળી ને રાખો આમાં સાઇકલ નંખાવી દેશું.
કવિરાજ નિરાશવદને બેઠેલા. ત્યાં એક મિત્રે આવીને પૂછયું: ‘શું થયું?’
‘શું થયું શું? હમણાં જ લખેલી મારી કવિતાઓની નવી ડાયરી મારા બે વરસના બાબાએ સગડીમાં નાખી દીધી.’
મિત્રે કહ્યું: ‘અભિનંદન, તું ઘણો જ નસીબદાર છે કે આટલી નાની ઉંમરે પણ તારા બાબાને વાંચતા આવડી ગયું છે.’
છોકરીની છેડતીનો એક કેસ ચાલી રહ્યો હતો. જજે યુવતીને પૂછ્યુ – શુ તમે આ યુવકને જાણો છો ?
હા, આ એ જ છે જેણે મારી સાથે છેડતી કરી હતી – યુવતીએ યુવક તરફ હાથ કરીને કહ્યુ
જજે પૂછ્યુ – આણે તમારી છેડતી ક્યારે કરી હતી ?
યુવતીએ શરમાઈન કહ્યુ – જી, જૂન, જુલાઈ, ઓગસ્ટ અને સપ્ટેમ્બરમાં.
પતિએ પત્નીને કહ્યુ કે – પ્રિયે, જુઓ આ વખતે આપણે જન્મદિવસ પર સામાન ઓછો મંગાવીશુ. મોંઘવારી ખૂબ વધી ગઈ છે. તેથી આપણે આપણા ખર્ચા ઓછા કરવા જોઈએ.
પત્ની બોલી – તમે તો મારા મોઢાની વાત કહી દીધી. હું પણ વિચારી રહ્યો છુ કે આ વખતે જન્મદિવસ પર મીણબત્તીઓ થોડી ઓછી મંગાવીએ.
સરિતા : ‘આ વખતે મારું વજન એક કિલો ઘટી ગયું.’
કમલા : ‘કેમ, તેં નખ કાપી નાખ્યા ?’
પત્ની – સામે રોડ પર જે ભિખારી બેઠો છે તે આંધળો હોવાનો ઢોંગ કરી રહ્યો છે.
પતિ – કેમ, તે કંઈ રીતે જાણ્યું ?
પત્ની – કાલે તેણે મને કહ્યું, સુંદરી ભગવાનના નામે કાંઈક આપતી જા.
પતિ – તેણે તને સુંદરી કહ્યું હવે તો મને વિશ્વાસ થઈ ગયો કે તે સાચે જ આંધળો છે.
પુત્ર – પિતાજી, એવુ કદી થાય કે આપણે કોઈની ભૂલ બદલ તેને શુભેચ્છા આપીએ ?
પિતાજી – હા, થાય છે ને જ્યારે કોઈનુ લગ્ન થઈ રહ્યુ હોય.
શિક્ષક : નટખટ, તને દશ દાખલા ગણવા આપેલા ને તું એક જ દાખલો ગણીને લાવ્યો છે ?
નટખટ : પણ સાહેબ, તમે જ તો કહેતા હતા કે આપણે થોડામાં સંતોષ માનવો જોઈએ !
મોહન – પિતાજી, ગુરૂજનોની આજ્ઞાનુ પાલન કરવુ જોઈએને ?
પિતા – જરૂર બેટા.
મોહન – તો પછી મારા ગુરૂજી કહે છે કે હું ફરી છઠ્ઠા ધોરણમાં બેસી જઉ. માની લઉ પિતાજી.
સંતા (બંતાને) – દોસ્ત જો હું પાંચ કિલો ખાંડ ખાઈ જવું તો તુ મને શુ આપે ?
બંતા – હોસ્પિટલ જવાનું ભાડુ.
ગ્રાહક- (દુકાનદારને) કૂતરાના ગળાનો પટ્ટો બતાવજો.
દુકાનદાર- આ લો, પરંતુ એ તો કહો કે કૂતરો ક્યા છે, નાખીને જોવું પડશે.
ગ્રાહક – હું જ મારા ગળામાં નાખી જોઉં છુ.
દુકાનદાર – તો શુ કૂતરા માટે બીજો કાઢુ ?
છગને સ્કુટરવાળા મિત્ર મગનને કહ્યું, ‘ચાલ સ્ટેશને જઈએ. મારો એક મિત્ર આવવાનો છે… તને 50 રૂ. આપીશ.’
‘પણ માન કે તારો મિત્ર ન આવે તો ?’ મગને શંકા વ્યક્ત કરી.
‘જો ન આવે તો…’ છગન બોલ્યો, ‘100 રૂ. આપીશ અને ફર્સ્ટકલાસ હોટલમાં ફર્સ્ટકલાસ જમાડીશ.’
નટુ : ‘મારી પત્ની એટલી બધી હોંશિયાર છે કે એ કોઈપણ સ્થળે કોઈપણ સમયે કલાકો સુધી ગમે તે વિષય ઉપર બોલી શકે છે.’
ગટુ : ‘એમાં શી ધાડ મારી ? મારી પત્ની તો વિષય વગર પણ ગમે તેટલો સમય બોલી શકે છે !’
પતિ પત્ની વચ્ચે પૈસા બાબતે બોલાચાલી થઈ.
પતિ – જો હુ આટલી મહેનતથી પૈસા લાવતો ન હોત તો આ ઘર ન હોત.
પત્ને – જો તમે પૈસા ન લાવતા તો હુ પણ આ ઘરમાં ન હોત
એક પ્રૌઢા કૅબિનમાં પ્રવેશ કરતાં જ બોલી, ‘ડૉકટર, હું તમને મારી તકલીફ અંગે નિખાલસતાથી વાત કરવા માંગુ છું.’
‘બેસો, જરૂર વાત કરો, પરંતુ બહેનજી, તમે કંઈ પણ કહો એ પહેલાં મારે તમને ત્રણ વાત કરવાની છે. પહેલી વાત તો એ કે તમારે પચીસ કિલો જેટલું વજન ઘટાડવાની જરૂર છે. બીજી વાત એ કે ગાલ અને હોઠ રંગવા માટે તમે જેટલું પ્રસાધન દ્રવ્ય વાપર્યું છે એના દસમા ભાગ જેટલું વાપરશો તો તમારી સુંદરતામાં નોંધપાત્ર સુધારો જણાશે. અને ત્રીજી મુખ્ય વાત – હું આર્ટિસ્ટ છું. ડૉકટર આની ઉપરના માળ પર બેસે છે.’
પત્નીએ પતિને કહ્યુ – યાદ રાખજો, જો આજ તમે દારૂપીને ઘરે આવશો તો હું આપધાત કરી લઈશ.
પતિ – પ્રિયે, તુ રોજ સવારે આ જ વાત કહે છે પરંતુ ન તો તુ વચન પૂરૂ કરે છે કે ન હું દારૂ પીવાનુ છોડુ છુ.
Filed under: જોક્સ, ટૂચકા, હાસ્ય દરબાર | Tagged: ગુજરાત, ગુજરાતી, ગુજરાતી જોક્સ, જોક્સ, ટૂચકા, મજાક, રમૂજ, હાસ્ય, હાસ્યદરબાર, gujarat, gujarati, gujarati jokes, jokes | Leave a comment »
ગુજરાતી કવિતા અને ગઝલ 