મારુ મન બાળપણ ના એ દિવસો ખોળે છે.
જયાં બા કાંસકો લઇ મારા વાળ ઓળે છે.
કોઇ પણ ભુલે મારા બાપુજીનો એકજ ઠ્પકો
અલ્યા શું કામ મારુ નામ બોળે છે?
પાડોશી હ્ંમેશા ફરીયાદ લઇ ને આવતો
તમારો છોકરો વાડા ની બદામ તોડે છે.
મોંઘા ગાલીચાઓ માં ક્યાં ઊંઘ આવે છે.
પોઢવાની મજા તો બસ બા ના ખોળે છે.
ખાવામાં આડાઈ કરું તો બા બીક બતાવે,
“ખાઈલે બાકી બહાર બાવો તને ખોળે છે.
મરાસીમ તો હવે ગરજ ના રહ્યા બસ
સ્વાર્થ વગરના સંબંધ બાળપણ જોડે છે.
જય શાહ
Filed under: કાવ્ય, ગીત, ગુજરાતીકવિતા, જય શાહ | Tagged: ગુજરાતી કવિતા અને ગઝલ, ગુજરાતીકવિતા, ગુર્જર કાવ્ય ધારા, જય શાહ, મારુ મન બાળપણ ના એ દિવસો ખોળે છે., gujarati git, gujarati kavita, gujaratikavitaanegazal | Leave a comment »