આંખમાં દિકરી વળાવ્યાનો ભેજ છે,
દિકરી વગર આંગણુ કેવુ નિસ્તેજ છે .
જમાઇ ના આંગણે રોજ હવે દિવાળી –
દિકરી ના ચહેરે એવુ જગમગતુ તેજ છે.
હુ દિકરી ને મો્ટી થતી રોકી ના શક્યો,
એણે રમેલા ઢીંગલા પોતીયા સામે જ છે.
પારકા ઘરે જઇ બાપની ચિંતા કર્યા કરશે ,
એની લાગણી એતો ઇશ્વરે આપેલો દહેજ છે.
રોજ રીંડીંગ નાઇટ લેમ્પ સ્વીચ ઓન કોણ કરે છે ?
દિકરી ના અધ્યન કક્ષમા તો ખાલી ખુરશી અને મેજ છે.
Filed under: કાવ્ય, ગીત, ગુજરાતીકવિતા, જયકાંત જાની (USA ) | Tagged: ખાલીપો - જયકાંત જાની ( અમેરીકા ), ગુજરાતી કવિતા અને ગઝલ, ગુજરાતીકવિતા, ગુર્જર કાવ્ય ધારા, જયકાંત જાની (અમેરીકા ), gujarati git, gujarati kavita, gujaratikavitaanegazal |
Leave a comment