અનોખું બંધન જામ્યું ‘કેમ છો?’ કહીને,
પછીથી પાંગર્યુ હળી મળી ને,
અટક્યું એક વાર ‘પછી મળશું’ કહીને,
અનોખું બંધન જામ્યું ‘કેમ છો?’ કહી ને…
આંખોમાં રહ્યું એ ‘પ્રતિક્ષા’ બનીને,
દ્રષ્ટીમાં વસ્યું એ ‘હરખ’ કરીને,
પછી ધીમેથી ટપક્યું એ ‘વિરહ’ બનીને,
અનોખું બંધન જામ્યું ‘કેમ છો?’ કહીને..
શ્વસનમાં મહેક્યું એ ‘સુવાસ’ બનીને,
યાદોમાં આવ્યું ક્યારેક ‘હાંફ’ ચઢીને,
પછી ધીમેથી છટક્યું એ ‘નિશ્વાસ’ બનીને,
અનોખું બંધન જામ્યું ‘કેમ છો?’ કહીને..
કાગળ પર લખાયું એ ‘પ્રેમ-પત્ર’ બનીને,
રાહમાં જોવાયું ‘પ્રત્યુત્તર’ બનીને,
પછી ધીમેથી રચાયું કોઇ ‘કવિતા’ બનીને.
અનોખું બંધન જામ્યું ‘કેમ છો?’ કહીને..
દિગીશા શેઠ-પારેખ
Filed under: ગીત, ગુજરાતીકવિતા, દિગીશા શેઠ પારેખ | Tagged: અનોખું બંધન જામ્યું 'કેમ છો?' કહીને, કાવ્ય, ગુજરાતી કવિતા અને ગઝલ, ગુજરાતીકવિતા, ગુજરાતીકવિતા ગઝલ શાયરી, ગુર્જર કાવ્ય ધારા, દિગીશા શેઠ પારેખ, પ્રેમ ગીત કાવ્યો, gujarati kavita, gujaratikavita, gujaratikavita gujaratigazal gujaratishyari, gujaratikavitaanegazal | 1 Comment »
