મરતા નથી હોતા બધા લોકો મોતથી,
કોઈને જિંદગીનો માર લાગે છે.
અમથા નથી વળતા વૃદ્ધો કમરથી,
સંઘરેલા આંસુનો એને ભાર લાગે છે.
લડી જુએ છે શુરા ભગવાનનીય સામે,
નસીબમાં આપણાં હાર જ હાર લાગે છે.
ચાલ્યું નથી કોઈનું આજ સુધી એની સામે,
તકદીરની તલવાર ધારદાર લાગે છે.
મુશ્કેલ બને છે જીવવું જ્યારે,
મોત સહેલું, જીવન પડકાર લાગે છે.
માગે છે ઘણા મોત એ પણ નથી મળતું,
એને તો આવતા ય કેટલી વાર લાગે છે.
– અજ્ઞાત
Filed under: અજ્ઞાત, કાવ્ય, ગીત, ગુજરાતીકવિતા | Tagged: ગુજરાતી કવિતા અને ગઝલ, ગુજરાતીકવિતા, ગુજરાતીકવિતા ગઝલ શાયરી, ગુર્જર કાવ્ય ધારા, મરતા નથી હોતા બધા લોકો મોતથી, gujarati git, gujarati kavita, gujaratikavita, gujaratikavita gujaratigazal gujaratishyari, gujaratikavitaanegazal |
Agyaatji, aam to khub saari ane saral ghazal laagi tamaari, pan shabdo ma je unndaan hovu joiye te laagyu nahi. Tika badal kshama karsho, pan jevu laagyu tevu lakhyu. Tamne sachej khub khub abhinandan.