તારે
આંગણિયે કોઈ આશા કરીને આવે રે,
આવકારો મીઠો…આપજે રે જી…
તારે કાને
કોઈ સંકટ સંભળાવે રે, બને તો થોડું…
કાપજે રે જી…
માનવીની પાસે
કોઈ… માનવી ન આવે…રે…,
તારા દિવસની પાસે દુ:ખિયાં આવે રે – આવકારો
મીઠો…
આપજે રે…જી…
કેમ તમે આવ્યા છો ? …એમ નવ કે’જે રે…,
એને ધીરે એ ધીરે તું બોલવા દેજે રે – આવકારો મીઠો…
આપજે રે…જી…
વાતું
એની સાંભળીને… આડું નવ જોજે… રે…,
એને માથું એ હલાવી હોંકારો દેજે રે –
આવકારો મીઠો…
આપજે રે…જી…
‘કાગ’ એને પાણી પાજે.. સાથે બેસી
ખાજે…રે….,
એને ઝાંપા એ સુધી તું મેલવા જાજે રે – આવકારો મીઠો…
આપજે
રે…જી…
-દુલા ભાયા ‘કાગ’
Filed under: કાવ્ય, ગીત, ગુજરાતીકવિતા, દુલા ભાયા કાગ | Tagged: આંગણિયે કોઈ આશા કરીને આવે રે, આવકારો મીઠો આપજે, ગુજરાતી કવિતા અને ગઝલ, ગુજરાતીકવિતા, ગુર્જર કાવ્ય ધારા, દુલા ભાયા કાગ, gujarati kavita, gujaratikavita gujaratigazal gujaratishyari, gujaratikavitaanegazal |
પ્રતિસાદ આપો